เซะมิโกะ

สนาม: จีนทิเบต

บทนำ:นายประกิจ กล่าวว่า4ปีที่ผ่านมา ข้าวยากหมากแพง ราชการไม่มีวิธีที่จะแก้ปัญหาพื้นฐานทั้งเรื่อง ยาง อ้อย มันสำปะหลัง ข้าว ก่อนหน้านี้พูดได้อย่างไรให้คนไปขายยางที่โลกพระจันทร์ คนมาเป็นรัฐบาลต้องไม่หากำไร แต่ควรทำให้ประชาชนอยู่ดีมีสุข รวมทั้งโครงการบัตรประชารัฐ 300-500 บาท ให้ประชาชน แต่ของที่ไปซื้อล้วนมาจากโรงงาน ไม่ใช่ของที่เกิดจากเกษตรกรด้วยกันเอง เงินจึงหมุนอยู่แต่กับเจ้าจองโรงงาน ไม่ได้เป็นการแก้ปัญหาจากพื้นฐาน คนที่เดินทางมาฟังนายกฯ เท่าที่รู้ มีทั้งมาด้วยความจำเป็น มีทั้งคนที่มาด้วยความสมัครใจ และไม่สมัครใจ ได้ยินมาว่าบางหมู่บ้านให้ค่ารถไป2,000บาทต่อคัน แต่ต้องนำคนมาไม่น้อยกว่าเท่านี้นะ เป็นอย่างนี้...

นิ้วมือทั้งสองข้าง

สนาม: องค์กร Yahoo

บทนำ: บ้านป่าแหว่งจบแล้วหรือ? เหมือนจะจบแบบแยกย้ายไปกินข้าวบ้านใครบ้านมัน ไม่มีใครคิดติดใจจุดเริ่มต้นของเรื่องกันเลยหรือ ถ้าจะให้กรณีนี้เป็นตัวอย่างกับโครงการอื่นๆ จะเกิดขึ้นในอนาคต การจบแบบไม่มีการพูดถึงจุดเริ่มต้น ไม่ต่างไปจากการคัดค้านแบบขอไปที สังคมไทยมักพูดเรื่อง กรณีตัวอย่าง ไม้จิ้มฟันยันเรือรบ เมื่อเกิดความผิดพลาด ล้วนถูกยกให้เป็นกรณีตัวอย่างเสมอ แม้กระทั่ง มีความวิบัติในเรื่องเดิมๆ ก็มักพูดกันว่า ให้เป็นกรณีตัวอย่าง นั่นเพราะเราใช้ ปลายเหตุ เป็นตัวอย่างเสมอ เหตุจึงเกิดซ้ำแล้วซ้ำอีก เป็นตัวอย่างแล้ว ตัวอย่างอีก ไปเรื่อยๆ ไม่มีวันจบสิ้น แล้วต้นเหตุล่ะ จะจัดการอย่างไร วันนี้ศาลไม่ขอใช้พื้นที่ป่าแหว่งแล้ว รัฐบาลก็ซื้อเวลาเพื่อให้เข้าองค์ประกอบที่จะสามารถจัดการปัญหาด้วยกฎหมายได้ นี่เรียกว่าจบหรือ งบประมาณแผ่นดินที่เสียไปกว่า ๓ ร้อยล้านบาท จะต้องมีใครรับผิดชอบหรือไม่ และที่สำคัญ นี่คือการบริหารงบประมาณแผ่นดินที่ผิดพลาดหรือไม่ โครงการนี้ที่ได้รับความเห็นชอบมาตั้งแต่รัฐบาลนายทักษิณ ชินวัตร ในปี ๒๕๔๘ ขณะนั้นมีปลัดกระทรวงยุติธรรมชื่อ สมชาย วงศ์สวัสดิ์ ๘๙ ไร่ ที่ใช้ก่อสร้างบ้านพักตุลาการนั้น ตอนที่สมชายชงให้ ทักษิณ เป็นพื้นราบหรืออย่างไร เพิ่งจะมาเป็นเชิงดอยสุเทพในช่วงเวลานี้อย่างนั้นหรือ พื้นที่เดิมทีเป็นป่าเสื่อมโทรม มาในปี ๒๕๕๖ ยุครัฐบาลยิ่งลักษณ์ ซึ่งศาลอุทธรณ์ภาค ๕ ได้รับงบประมาณนั้น ป่าเสื่อมโทรมได้แปลงสภาพมีพื้นที่ป่าปกคลุมไปทั่วแล้วใช่หรือไม่ ถ้าพิจารณาในแง่การเพิ่มพื้นที่ป่า แม้เชิงดอยสุเทพจะอยู่นอกเขตป่าสงวน แต่การเปลี่ยนสภาพจากป่าเสื่อมโทรม เป็นป่าที่เริ่มจะสมบูรณ์ ก็นับเป็นเรื่องน่ายินดี ในประเทศไทยมีไม่มากนักที่ผืนป่าจะกลับคืน ฉะนั้นช่วงการอนุมัติงบประมาณ มีการเข้าไปศึกษาพื้นที่บ้างหรือไม่ ทั้งหมดคือคำถาม ที่อยากได้คำตอบว่า หากจะให้กรณีนี้เป็นตัวอย่าง กับกรณีอื่นๆ ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต จะต้องหาคนรับผิดชอบต่อการสูญเสียงบประมาณที่มาจากภาษีประชาชนไปแบบเปล่าประโยชน์หรือไม่ ไม่เฉพาะคนเชียงใหม่ คนไทยทั้งประเทศลองนำไปคิดดู